troj

Podobna pisownia: trój-

troj (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:: traoj • troü

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ślub (wierności małżeńskiej)^[1]^[2]

(1.2) dawać ślub, brać ślub (kościelny)^[2]

przymiotnik

(2.1) wierny^[2]

odmiana:: (1.1-2) lp troj; lm troja

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1-2) trou, trouj

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:: zobacz też: trojn • gətrout

źródła:

↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 308.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 456.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=troj&oldid=7459659”