trigger (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) inform. procedura, która jest wykonywana automatycznie jako reakcja na pewne zdarzenie w tabeli bazy danych
(1.2) psych. sytuacja uruchamiająca silną, niekontrolowaną reakcję emocjonalną
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wyzwalacz
(1.2) stresor, wyzwalacz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) ang. trigger
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

trigger (język angielski) edytuj

wymowa:
bryt. IPA/ˈtɹɪɡə/
?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) techn. spust, cyngiel
(1.2) inform. wyzwalacz, trigger (w bazach danych)
(1.3) psych. wyzwalacz, trigger, stresor

czasownik

(2.1) wywoływać, powodować (coś)
odmiana:
(1.1-3) lp trigger; lm triggers
(2.1) trigger, triggered, triggered, triggers, triggering
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: