trīfa

trīfa, trjȳn (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) ciec, kapać, uchodzić

odmiana:

(1.1) czas przeszły prosty trjȳt, imiesłów czasu przeszłego gətrjȳt

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

swn. triufan, triofan, por. niem. triefen

uwagi:

źródła: