tanecznik
tanecznik (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. choreogr. mężczyzna, którego profesją jest taniec
- (1.2) przest. osoba, która potrafi tańczyć
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tanecznik tanecznicy dopełniacz tanecznika taneczników celownik tanecznikowi tanecznikom biernik tanecznika taneczników narzędnik tanecznikiem tanecznikami miejscownik taneczniku tanecznikach wołacz taneczniku tanecznicy depr. M. i W. lm: (te) taneczniki[1]
- przykłady:
- (1.2) Na Pokuciu był taniec ludowy, zwany arkan. Trzymają się w nim za pas jedno za drugiem, tworząc długi łańcuch pląsających taneczników[2].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tancerz
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tancerz
- źródła:
- ↑ Hasło „tanecznik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Zygmunt Gloger, Arkan (Encyklopedia staropolska) (wyd. 1900–1903)