tallinianka
tallinianka (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌtallʲĩˈɲãnka], AS: [tallʹĩńãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Tallinna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tallinianka tallinianki dopełniacz tallinianki tallinianek celownik talliniance talliniankom biernik talliniankę tallinianki narzędnik tallinianką talliniankami miejscownik talliniance talliniankach wołacz tallinianko tallinianki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) tallinka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tallinn mrz, tallinka ż
- forma męska tallińczyk mos, tallinianin mos
- przym. talliński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[1].
- (1.1) Dostępne słowniki wymieniają jedynie tallinkę jako nazwę mieszkanki tego miasta[2][3], jednak Komisja Standaryzacji Nazw dopuszcza obie formy[4].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tallinka
- źródła:
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „tallinka” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Tallin” w: Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13710-X, s. 346.
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 12.