szczać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʃʧ̑aʨ̑], AS[ščać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) grub. oddawać mocz
odmiana:
(1.1) koniugacja IX lub rzad. koniugacja I, szczę[1] / rzad. szczam[2], lub rzad.
przykłady:
(1.1) Psy szczają na chodniki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lać, odlewać się, sikać, reg. pozn. siurać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczyl mzw, szczanie n, szczochy lm nmos, szczyny lm nmos, obszczywanie n, obszczanie n, zeszczanie n, poszczanie n, naszczanie n, wyszczanie n, oszczywanie n, oszczanie n, zaszczywanie n, zaszczanie n, szczyniak m
czas. obszczywać ndk., obszczać dk., zeszczać się dk., poszczać się dk., naszczać dk., wyszczać się dk., oszczywać ndk., oszczać dk., zaszczywać ndk., zaszczać dk.
przym. szczochowy, szczylski
związki frazeologiczne:
szczać na cośszczać pod wiatr
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „szczać” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „szczać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.