sutener (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[suˈtɛ̃nɛr], AS[sutner], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek czerpiący zysk z nierządu innych osób
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) alfons
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) stręczyciel
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sutenerstwo n
przym. sutenerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. souteneur[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „sutener” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.