streben

streben (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃtʀeːbn̩] ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) dążyć, zabiegać

(1.2) podążać, podążyć, kierować się, skierować się

odmiana:

(1.1) streb|en (strebt), strebte, gestrebt (haben)

(1.2) streb|en (strebt), strebte, gestrebt (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Streben n, Streberei ż, Strebe ż, Streber m, Streberin ż

przym. streberisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: streben • anstreben • aufstreben • bestreben

źródła: