stray (język angielski) edytuj

wymowa:
enPR: strā, IPA/stɹeɪ̯/, SAMPA/str\eI/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) zabłąkać się, zgubić się, zabłądzić

przymiotnik

(2.1) zabłąkany, bezpański

rzeczownik

(3.1) przybłęda
odmiana:
(1) stray, strayed, strayed, strays, straying
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strayer
związki frazeologiczne:
etymologia:
średnioang. straien < st.franc. estraier, utworzone od st.franc. estreedroga < łac. strātadroga brukowana, gościniec[1][2]
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „stray” w: The American Heritage Dictionary of the English Language, Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company.
  2.   Hasło „stray” w: Ernest Klein, A comprehensive etymological dictionary of the English language, Elsevier, Amsterdam etc. 1971 (2003), ISBN 0-444-40930-0, s. 721.