stojan (język polski) edytuj

 
wirnik i stojan (1.1)
wymowa:
IPA[ˈstɔjãn], AS[stoi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mech. nieruchoma część silnika elektrycznego lub prądnicy, wewnątrz której obraca się wirnik[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) stator
antonimy:
(1.1) wirnik
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ustanawiać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „stojan” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

stojan (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) stojak
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stojánek
przym. stojánkový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

stojan (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) stojak, wieszak[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) stojan na kabáty • stojan na kvety
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stojanček m
przym. stojanový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Danuta Abrahamowicz, Zofia Jurczak-Trojan, Maryla Papierz, Mały słownik słowacko-polski, WSiP, Warszawa 1994, ISBN 83-02-05094-6, s. 307.