smutek (język polski) edytuj

 
smutek (1.1)
wymowa:
smutek?/i, IPA[ˈsmutɛk], AS[smutek]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stan uczuć, gdy ktoś jest smutny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odczuwam wielki smutek z powodu śmierci mojego ojca.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) melancholia, przygnębienie; gw. (Śląsk Cieszyński) lankor
antonimy:
(1.1) radość, przest. wesele
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. smutas m, smutaska ż, smucenie n, zasmucenie n, zasmucanie n
zdrobn. smuteczek m
czas. smucić ndk., zasmucić dk., zasmucać ndk., posmutnieć dk.
przym. smutny
przysł. smutnie, smutno
związki frazeologiczne:
głośny smutek daleko dzwoni
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

smutek (język czeski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) smutek
(1.2) żałoba
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: