skrutt

skrutt (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. coś kiepskiego, marnego

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) pot. ktoś stary w mizernym stanie

(2.2) pot. ogryzek

odmiana:

(1.1) ett skrutt nieodm.

(2) lp en skrutt, skrutten; lm skruttar, skruttarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) det är skrutt att du inte kan göra något → kiepsko, że nie możesz zrobić czegoś • det är bara skrutt med någon → bardzo kiepsko jest z kimś

synonimy:

(1.1) skräp

(2.1) skrälle

(2.2) kärnhus, skrott

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. skruttig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. skrot

źródła: