shout

shout (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ʃaʊt/, SAMPA: /SaUt/

kanad. IPA: /ʃʌʊt/

wymowa amerykańska

​

wymowa australijska

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) krzyk

(1.2) okrzyk

czasownik

(2.1) krzyczeć

odmiana:

(1) lp shout; lm shouts

(2) shout, shouted, shouted, shouts, shouting

przykłady:

(1.1) She heard a shout and stopped. → Usłyszała krzyk i zatrzymała się.

(1.2) The decision was greeted with shouts of protest from the opposition. → Decyzja została przyjęta okrzykami protestu ze strony opozycji.

(2.1) You don't have to shout at me. → Nie musisz na mnie krzyczeć.

(2.1) Andrew rushed out of the house, shouting with fear. → Andrzej wybiegł z domu krzycząc ze strachu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: