schwindeln (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʃvɪndl̩n] ?/i IPA[ˈʃvɪndl̩tə] IPA[ɡəˈʃvɪndl̩t]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) robić się słabo, dostawać zawrotu głowy
(1.2) bujać, obujać, oszukiwać, oszukać
odmiana:
(1.1-2)[1] schwindel|n (schwindelt), schwindelte, geschwindelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Schwindel m, Schwindler m, Schwindlerin ż
przym. schwindelig, schwindlig, schwindlerisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: schwindelnabschwindelnanschwindelnbeschwindelnerschwindelnherausschwindelnvorschwindeln
źródła: