schmeißen

schmeißen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃmaɪ̯sən] [ʃmɪs] [gəˈʃmɪsən]

​ wymowa austriacka

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) pot. rzucać, rzucić, ciskać, cisnąć, miotać

(1.2) pot. dać sobie spokój, porzucać, porzucić, poniechać

(1.3) pot. fundować, zafundować, stawiać, postawić

(1.4) pot. wyrzucać, wyrzucić, wywalać, wywalić (np. z domu, pracy)

(1.5) pot. radzić sobie, poradzić sobie

(1.6) pot. partaczyć, spartaczyć, zepsuć, zniszczyć, schrzanić

odmiana:

(1.1-6) schmeißen (schmeißt), schmiss, geschmissen (haben)

przykłady:

(1.1) Sie hat sich auf das Bett geschmissen. → Rzuciła się na łóżko.

(1.1) Sie versuchten, einen großen Stein ins Wasser zu schmeißen. → Próbowali wrzucić wielki kamień do wody.

(1.4) Sie wurden aus dem Wartezimmer geschmissen. → Wyrzucono ich z poczekalni.

(1.4) Er wurde aus der Schule geschmissen. → Został wywalony ze szkoły.

(1.5) Es ist nicht leicht, den Haushalt ganz allein zu schmeißen. → Nie jest łatwo zupełnie samemu zajmować się domem.

składnia:

(1.1) um sich schmeißen

kolokacje:

(1.3) eine Party schmeißen

synonimy:

(1.1) werfen, schleudern, schmettern

(1.2) aufgeben

(1.3) spendieren, ausgeben

(1.4) hinauswerfen, feuern

(1.5) zurechtkommen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schmeißen n, Schmiss m, Geschmeiß n

przym. schmissig

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. smīʒen

por. st.ang. smītan (ang. smite), niderl. smijten, st.nord. smita, goc. 𐍃𐌼𐌴𐌹𐍄𐌰𐌽 (smeitan)

uwagi:

zobacz też: schmeißen • abschmeißen • anschmeißen • aufschmeißen • beschmeißen • einschmeißen • fortschmeißen • hinschmeißen • hinausschmeißen • nachschmeißen • rausschmeißen • umschmeißen • wegschmeißen • zuschmeißen

źródła: