sannleikur

sannleikur (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) prawda

odmiana:

(1.1) lp sannleik|ur, ~, ~, ~s (~urinn, ~inn, ~num, ~sins)

przykłady:

(1.1) Er það sannleikur eða bara lygi? → To prawda czy tylko kłamstwo?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) lygi

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sannur

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) sannur + leikur

uwagi:

źródła: