sagan (język polski) edytuj

 
sagan (1.1)
 
sagan (1.3)
 
sagan (1.4)
wymowa:
IPA[ˈsaɡãn], AS[sagãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. duże naczynie z miedzi bądź żelaza, w którym gotuje się wodę lub większe ilości jedzenia[1]
(1.2) zawartość sagana (1.1)
(1.3) przen. pot. łeb, głowa
(1.4) gw. (Kraków) czajnik[2]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Szczepan stał znowu przy patelni, rondlach i saganach.[3]
(1.2) We trzech zjedli sagan zupy.
(1.3) Idź stąd już, bo walnę cię w ten głupi sagan!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. saganek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) tur. sagan[1]
(1.2-3) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głowa
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czajnik
źródła:
  1. 1,0 1,1 August Bielowski Słownik języka polskiego, t. 5, Zakład narodowy imienia Ossolińskich, Lemberg, 1859, s. 280.
  2. Witold Doroszewski, Objaśnienia wyrazów i zwrotów, „Poradnik Językowy” nr 3/1951, s. 32.
  3. Stefan Żeromski: Wierna rzeka