rozgrywka

rozgrywka (język polski)

wymowa:

IPA: [rɔzˈɡrɨfka], AS: [rozgryfka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zmaganie, spór, rywalizacja przeciwstawnych sił

(1.2) sport. mecz

(1.3) element gry karcianej

(1.4) część gry w petankę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rozgrywka	rozgrywki
dopełniacz	rozgrywki	rozgrywek
celownik	rozgrywce	rozgrywkom
biernik	rozgrywkę	rozgrywki
narzędnik	rozgrywką	rozgrywkami
miejscownik	rozgrywce	rozgrywkach
wołacz	rozgrywko	rozgrywki

przykłady:

składnia:

(1.1-2) rozgrywka o + B. • rozgrywka między + N. a + N.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gracz mos, gra ż, rozgrywanie n, rozegranie n, przygrywka ż

czas. grać, rozgrywać ndk., rozegrać dk.

przym. rozgrywkowy, growy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fight, contest; (1.2) match, game, contest
• esperanto: (1.1) ludbatalo, batalo, lukto; (1.2) ludbatalo, maĉo
• kaszubski: (1.1) rozgriwka ż; (1.2) rozgriwka ż; (1.3) rozgriwka ż; (1.4) rozgriwka ż

źródła: