relokować (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy

(1.1) sprawić lub sprawiać, że coś zajmuje inne miejsce
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Pierwsze prawa miejskie Słupsk uzyskał w roku 1265, natomiast w roku 1310 miasto relokowano na prawie magdeburskim i dlatego Niemcy datę uznawali za istotniejszą[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. relokacja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przemieszczać
źródła:
  1. Marek Sosnowski, Wydarzenia ostatniego stulecia, „Dziennik Bałtycki”, 2001-01-12, Narodowy Korpus Języka Polskiego.