reizbar

reizbar (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈʀaɪ̯ʦbaːɐ̯]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) drażliwy, wrażliwy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der reizbare ein reizbarer reizbarer	die reizbare eine reizbare reizbare	das reizbare ein reizbares reizbares	die reizbaren reizbaren reizbare
Gen.	słaba mieszana mocna	des reizbaren eines reizbaren reizbaren	der reizbaren einer reizbaren reizbarer	des reizbaren eines reizbaren reizbaren	der reizbaren reizbaren reizbarer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem reizbaren einem reizbaren reizbarem	der reizbaren einer reizbaren reizbarer	dem reizbaren einem reizbaren reizbarem	den reizbaren reizbaren reizbaren
Akk.	słaba mieszana mocna	den reizbaren einen reizbaren reizbaren	die reizbare eine reizbare reizbare	das reizbare ein reizbares reizbares	die reizbaren reizbaren reizbare

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Reiz m

czas. reizen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: