redouter

redouter (język francuski)

wymowa:

IPA: /ʁǝ.du.te/ ​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) bać się, obawiać się

odmiana:

(1.1) redout|er, (avoir) redouté; koniugacja I

przykłady:

(1.1) Il redoutait l’austérité républicaine de son patron. → Bał się republikańskiej surowości swojego szefa. (Émile Zola: Les Mystères de Marseille)

składnia:

redouter (q., qc.) → bać się kogoś / czegoś

redouter de + infinitif → bać się czegoś (czynności)

redouter que + subjonctif → bać się, że…

kolokacje:

synonimy:

(1.1) craindre, appréhender, trembler, avoir peur

antonimy:

(1.1) attendre, espérer

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. redoutable

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: