przeżyć (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˈpʃɛʒɨʨ̑], AS[pšežyć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. przeżywać)

(1.1) pozostać przy życiu
(1.2) doświadczyć czegoś
(1.3) żyć dłużej od kogoś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja Xa
przykłady:
(1.1) - A skąd ty wiesz, że przeżyjesz jeszcze trzy dni, jeśli nam nie wskażesz Wolfa?[1]
(1.2) Tuż przed imprezą Iwonka przeżyła ogromny kryzys odzieżowydosłownie nie miała co na siebie włożyć!
składnia:
kolokacje:
(1.1) przeżyć katastrofę / wojnę / wypadek / zawał serca
(1.2) przeżyć miłe chwile / wielką miłość
synonimy:
(1.1) przetrwać, reg. śl. obstoć
(1.2) doświadczyć, zaznać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) nie zginąć, nie umrzeć, nie zostać zgładzonym / zamordowanym, ujść z życiem
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przeżywanie n, przeżycie n, przeżytek m, życie n
czas. przeżywać ndk., żyć
przym. przeżyty, żywy, życiowy
przysł. życiowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prze- + żyć < prasł. *prěžiti < prasł. *prě- + *žiti < prasł. *per- + *žiti[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan), Stawka większa niż życie, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 343.