premedytacja
premedytacja (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌprɛ̃mɛdɨˈtaʦ̑ʲja], AS: [prẽmedytacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) obmyślenie planu działania
- (1.2) dokładne obmyślenie planu przestępstwa[1]
- odmiana:
- (1) blm[2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik premedytacja dopełniacz premedytacji celownik premedytacji biernik premedytację narzędnik premedytacją miejscownik premedytacji wołacz premedytacjo
- przykłady:
- (1.1) Koleżanka z premedytacją namalowała mu świństwa w zeszycie od religii.
- (1.2) 23-latka z Gdańska uduszona z premedytacją.[3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. praemeditatio → myślenie zawczasu[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) premeditation; (1.2) premeditation
- arabski: (1.1) تصميم
- francuski: (1.1) préméditation ż; (1.2) préméditation
- źródła: