predicament (język angielski) edytuj

wymowa:
IPA/pɹɪˈdɪkəmənt/, X-SAMPA: /pr\I"dIk@m@nt/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) trudna, kłopotliwa sytuacja[1]
odmiana:
(1.1) lp predicament; lm predicaments
przykłady:
(1.1) Werner finds himself suddenly in a most awkward predicament. → Werner nagle znajduje się w najbardziej kłopotliwej sytuacji. (T. Carlyle: History of Friedrich II of Prussia, called Frederick the Great)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. predicate, predicative
czas. predicate
przym. predicative
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
w przykładzie (1.1) z racji poprawności językowej nie przetłumaczone zostało słowo awkward (kłopotliwy), bo jego znaczenie już znajduje się w słowie predicament (kłopotliwa sytuacja)
źródła:
  1. Hasło „predicament” w: Tadeusz Grzebieniowski, Langenscheidt Polish Pocket Dictionary, Langenscheidt, 1990, ISBN 9780887291098, s. 275.