prach

prach (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kurz, pył, proch

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prach	prachy
dopełniacz	prachu	prachů
celownik	prachu	prachům
biernik	prach	prachy
wołacz	prachu	prachy
miejscownik	prachu	prachách
narzędnik	prachem	prachy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prachy m, prášek

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

prach (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kurz

(1.2) pył

(1.3) proch

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) utierať prach • kúdol prachu

(1.2) kozmický prach • uhoľný prach

(1.3) strelný prach

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prachovnica ż, pracháč m, pracháreň ż, prachovka ż

przym. prachový

związki frazeologiczne:

pokoj prachu jeho

etymologia:

uwagi:

(1) nie mylić z: prah

źródła: