poważny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈvaʒnɨ], AS[považny] ?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o człowieku, sytuacji, opinii itp.: charakteryzujący się powagą
(1.2) odpowiedzialny, godny zaufania[1]
(1.3) mający uznanie u innych osób
(1.4) budzący obawy, groźny dla życia; t. skomplikowany, obarczony dużym ryzykiem[1]
(1.5) mający zasadnicze znaczenie[1]
(1.6) o literaturze, filmie poruszający trudny temat[1]
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Anastazja jest zbyt poważna jak na swój młody wiek.
(1.1) Sprawa jest poważna, bo dotyczy ponad pięciuset pracowników, klientów firm oraz mieszkańców[2].
(1.2) Tomasz jest poważnym kandydatem na to stanowisko.
(1.4) Nadwaga może wywoływać poważne konsekwencje zdrowotne.
(1.5) Czeka mnie bardzo poważna rozmowa z moją żoną o przyszłości naszych dzieci.
składnia:
kolokacje:
(1.2) poważny autorytet / uczony • poważna instytucja / gazeta
(1.4) poważny stan / uraz • poważna operacja • poważne rokowania • poważne powikłania
(1.5) poważny błąd / incydent / konflikt / kryzys / problem / wypadekbardzo / zupełnie poważny
synonimy:
(1.1) godny, na serio, patetyczny, podniosły, stateczny, stosowny
(1.2) autorytatywny, miarodajny, wiarygodny
(1.3) poważany, szanowany
(1.4) ciężki, groźny, krytyczny, niebezpieczny
(1.5) doniosły, istotny, kluczowy, newralgiczny, nie byle jaki, niebagatelny, ważny, ważki, węzłowy, zasadniczy, żywotny
antonimy:
(1.1) niepoważny
(1.2) niewiarygodny
(1.4) niegroźny, lekki
(1.5) błahy, nieistotny, nieważny
(1.6) lekki
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powaga ż, poważanie n, poważność ż
czas. wyważyć, poważać ndk., poważnieć
przysł. poważnie
partyk. powaga
związki frazeologiczne:
mieć poważne zamiary
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3   Hasło „poważny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. http://www.gloswielkopolski.pl/artykul/152935,nadkladaja-trzy-kilometry-dziennie,id,t.html