Podobna pisownia Podobna pisownia: politeísta

politeista (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpɔlʲitɛˈjista], AS[polʹitei ̯ista], zjawiska fonetyczne: zmięk.epenteza i ̯ akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. człowiek wyznający politeizm, wierzący w wielu bogów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) monoteista
hiperonimy:
(1.1) wyznawca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. politeizm m
forma żeńska politeistka ż
przym. politeistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. polythéiste[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

politeista (język baskijski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) politeistyczny[1]

rzeczownik

(2.1) politeista[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. politeismo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

politeista (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/po.li.te.ˈi.sta/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. politeista

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) rel. politeistka

przymiotnik

(3.1) rel. politeistyczny
odmiana:
(1.1) lp politeista; lm politeisti
(2.1) lp politeista; lm politeiste
(3.1) lp politeista m ż; lm politeisti m, politeiste ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(3.1) religione politeistareligia politeistyczna
synonimy:
(3.1) politeistico
antonimy:
(1-3) monoteista
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. politeismo m
przym. politeistico
przysł. politeisticamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. politeismo
uwagi:
źródła: