plikt

plikt (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) obowiązek

odmiana:

(1.1) en plikt, plikten, plikter, pliktene lub ei plikt, plikta, plikter, pliktene

przykłady:

(1.1) Foreldrene har plikt til å oppdra barna sine. → Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

plikt (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) obowiązek

odmiana:

(1.1) en plikt, plikten, plikter, plikterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) skolplikt

synonimy:

(1.1) åliggande

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: