piryt

piryt (język polski)

piryt (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʲirɨt], AS: [pʹiryt], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miner. minerał, polimorficzna odmiana siarczku żelaza; zob. też piryt w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piryt	piryty
dopełniacz	pirytu	pirytów
celownik	pirytowi	pirytom
biernik	piryt	piryty
narzędnik	pirytem	pirytami
miejscownik	pirycie	pirytach
wołacz	pirycie	piryty

przykłady:

(1.1) Piryt tworzy zwykle kryształy sześcienne o mosiężnożółtej barwie i metalicznym połysku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) iskrzyk, złoto głupców, Jaś błądzący

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. pirytowy

tem. słow. piro-

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr.

uwagi:

(1.1) por. markasyt

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pyrite
• baskijski: (1.1) pirita
• czeski: (1.1) pyrit m
• esperanto: (1.1) pirito
• fiński: (1.1) rikkikiisu
• hiszpański: (1.1) pirita ż
• interlingua: (1.1) pyrite
• niemiecki: (1.1) Pyrit m, Schwefelkies m, Eisenkies m
• nowogrecki: (1.1) σιδηροπυρίτης m
• słowacki: (1.1) pyrit m
• turecki: (1.1) pirit
• włoski: (1.1) pirite ż

źródła: