pingwin (język polski) edytuj

 
pingwin (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpʲĩŋɡvʲĩn], AS[pʹĩŋgvʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. nielotny, czarno-biały ptak zamieszkujący zimne morza półkuli południowej; zob. też pingwiny w Wikipedii
(1.2) żart. pejor. zakonnica
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) 4 lipca chińskie media podały, żezaniepokojeni częstymi przypadkami zachorowań wśród pingwinów pracownicy szanghajskiego zoo postanowili uodpornić podopiecznych, karmiąc ich regularnie czosnkiem[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pingwin Adelipingwin antarktycznypingwin białobrewypingwin białookipingwin cesarskipingwin długoczubypingwin grubodziobypingwin Humboldtapingwin królewskipingwin magellańskipingwin małypingwin maskowypingwin peruwiańskipingwin przylądkowypingwin równikowypingwin skalnypingwin szczotkoczubypingwin toniecpingwin złotoczubypingwin żółtooki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ptak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pingwiny lm nmos
zdrobn. pingwinek mzw, pingwiniątko n
przym. pingwini
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Pinguine[2], ang. penguin < prawdopodobnie od wal. pen + gwyngłowa + biały albo od łac. pinguistłusty[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. Chiny: pingwiny uodparniane czosnkiem
  2.   Hasło „pingwin” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы

pingwin (język wilamowski) edytuj

 
pingwin (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. pingwin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ptaki
źródła: