pierwiastek (język polski) edytuj

 
układ okresowy pierwiastków (1.1)
 
pierwiastek (1.2) trzeciego stopnia z x
wymowa:
?/i, IPA[pʲjɛrˈvʲjastɛk], AS[pʹi ̯ervʹi ̯astek], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. substancja składająca się z atomów o tej samej liczbie protonów w jądrze (liczbie atomowej); pierwiastek chemiczny; zob. też pierwiastek chemiczny w Wikipedii
(1.2) mat. liczba, która po podniesieniu do danej potęgi, jest równa liczbie pierwiastkowanej; zob. też pierwiastkowanie w Wikipedii
(1.3) mat. miejsce zerowe funkcji; zob. też miejsce zerowe w Wikipedii
(1.4) mat. liczba, która spełnia dane równanie
(1.5) istotny składnik jakiejś całości; czynnik, cząstka
(1.6) jęz. rdzeń
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Mangan jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu Mn i liczbie atomowej 25.
(1.2) Pierwiastek arytmetyczny stopnia drugiego nazywany jest pierwiastkiem kwadratowym.
(1.3) Proszę obliczyć wszystkie pierwiastki tego wielomianu.
(1.5) A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona[1].
składnia:
kolokacje:
(1.2) pierwiastek kwadratowy / sześcienny • pierwiastek drugiego / trzeciego / … stopnia • wyciągać pierwiastek z czegoś
(1.3) pierwiastek funkcji / wielomianu • pierwiastek jednokrotny / dwukrotny / …
synonimy:
(1.2) symbol. , por. uwagi
(1.4) rozwiązanie
(1.5) element
antonimy:
(1.2) potęga
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierwiastka ż, pierwiastkowanie n
czas. pierwiastkować ndk.
przym. pierwiastkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
pierwiastek (1.2) n-stopnia oznaczany jest symbolem  
tłumaczenia:
(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rdzeń
źródła:
  1. Księga rodzaju 1,30, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Czesław Jakubiec).