perturbation

perturbation (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zamieszanie, zakłócenie, zamęt, poruszenie, niepokój

(1.2) perturbacja

odmiana:

lp perturbation; lm perturbations

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. perturb

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

perturbation (język francuski)

wymowa:

IPA: [pɛʁ.tyʁ.ba.sjɔ̃]

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) perturbacja

(1.2) w szerszym rozumieniu zamieszanie, zakłócenie, zamęt, poruszenie, niepokój

odmiana:

(1) lp perturbation; lm perturbations

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. perturbateur

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

perturbation (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zakłócenie, zaburzenie, perturbacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: