paraply

paraply (język norweski (bokmål))

paraply (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) parasolka, parasol (od deszczu)

odmiana:

(1.1) en paraply, paraplyen, paraplyer, paraplyene

przykłady:

(1.1) Jeg har glemt paraplyen min på toget. → Zostawiłam parasolkę w pociągu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) slå opp paraplyen → otworzyć parasolkę • slå sammen paraplyen → zamknąć parasolkę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. parasoll

źródła:

paraply (język szwedzki)

paraply (1.1)

wymowa:

[parapl'y:]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki lub wspólny

(1.1) parasol (przeciwdeszczowy)

odmiana:

(1.1) ett paraply, paraply(e)t, paraplyer, paraplyerna / paraply, paraply(e)t, paraplyn, paraplyna / paraply, paraplyn, paraplyer, paraplyerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kärnvapenparaply

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) rodzaju wspólnego używa się w południowej i zachodniej Szwecji, por. parasoll

źródła: