Wikisłownik

panicum

panicum (język łaciński) edytuj

 
panicum (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. proso[1]
odmiana:
(1.1) panic|um, ~i (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) panicium
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. panus m, panicium n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. panus; źródłosłów dla franc. panic, rum. părâng, rum. părinc, wł. panico
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „panicum” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 449.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=panicum&oldid=7123232”