paenultimus

paenultimus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przedostatni

odmiana:

(1.1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	paenultimus	paenultima	paenultimum	paenultimī	paenultimae	paenultima
dopełniacz	paenultimī	paenultimae	paenultimī	paenultimōrum	paenultimārum	paenultimōrum
celownik	paenultimō	paenultimae	paenultimō	paenultimīs
biernik	paenultimum	paenultimam	paenultimum	paenultimōs	paenultimās	paenultima
ablatyw	paenultimō	paenultimā	paenultimō	paenultimīs
wołacz	paenultime	paenultima	paenultimum	paenultimī	paenultimae	paenultima

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paenultima

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. paene + ultimus → prawie ostatni

uwagi:

inna pisownia: pēnultimus

źródła: