płuco (język polski) edytuj

 
płuca (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpwuʦ̑ɔ], AS[pu̯uco] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. pojedynczy lub parzysty narząd oddechowy właściwy dla kręgowców; zob. też płuco w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W płucach zachodzi wymiana gazowa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) przebić płuco • płuca gąbczaste / workowatelewe / prawe płuco • choroba płuc • wentylacja płuc • zapalenie płuc
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opłucna ż
zdrobn. płucko n
przym. płucny, wewnątrzpłucny, opłucnowy
związki frazeologiczne:
zielone płucażelazne płuco
etymologia:
prasł. *plutje[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „płuco” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.