pánikkeltés

pánikkeltés (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wywoływanie paniki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pánikkeltő

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. pánik + keltés

uwagi:

źródła: