ortoepia
ortoepia (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. nauka o normach wymowy
- (1.2) poprawne wysłowienie, wysławianie się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kultura języka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ortoepiczny
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) orthoepy
- fiński: (1.1) ortoepia
- francuski: (1.1) orthoépie ż
- niemiecki: (1.1) Orthoepie ż
- włoski: (1.1) ortoepia ż
- źródła:
ortoepia (język fiński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
ortoepia (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ortoepický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
ortoepia (język włoski) edytuj
- wymowa:
- IPA: /or.to.e.ˈpi.a/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ortofonia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: