organiczność
organiczność (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest organiczne
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik organiczność dopełniacz organiczności celownik organiczności biernik organiczność narzędnik organicznością miejscownik organiczności wołacz organiczności
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. organiczny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) organickosť ż
- słoweński: (1.1) organičnost ż
- źródła: