orczyk (język polski) edytuj

 
orczyk (1.2)
wymowa:
IPA[ˈɔrʧ̑ɨk], AS[orčyk]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. drążek, zwykle stalowy, będący częścią maszyny
(1.2) środ. sport. zob. wyciąg orczykowy
(1.3) sport. sprzęt do ćwiczeń gimnastycznych w postaci drążka zawieszonego na dwóch linach
(1.4) lotn. urządzenie sterujące służące do wychylania steru kierunku statku powietrznego, mające kształt poziomej dźwigni dwuramiennej, uruchamiane nogami; zob. też orczyk (lotnictwo) w Wikipedii
(1.5) roln. drewniany drążek przy maszynie rolniczej albo wozie, przyczepiony do orczycy lub bezpośrednio do wozu, służący do zaczepienia uprzęży (pasów, postronków lub łańcuchów)
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.2) Stałem piętnaście minut w kolejce do orczyka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.5) gw. (Śląsk Cieszyński) bierco
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. orczyca ż
przym. orczykowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Ortscheit[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „orczyk” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.