oczytany (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który przeczytał wiele książek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Żadna sfera nie oprze się naciskowi kobiet, bo co może począć jakakolwiek opierająca się sfera, gdy nieprzyjaciela ma wewnątrz siebie. Mądre, oczytane, wymowne, ubrane jak paryżanki wiodą za sobą z lekka tylko opornych mężów, ojców, synów i kolegów.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oczytanie n, czytanie n, czytelnik m, czytelniczka ż, czytelność ż
czas. czytać ndk., przeczytać dk.
przym. czytelny, czytelniczy, poczytny
przysł. czytelnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kazimiera Iłłakowiczówna Wspomnienia i reportaże, Biblioteka „Więzi”, Kraków 1997, ISBN 8385124829, s. 132