obr
obr (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obr obrowie dopełniacz obra obrów celownik obrowi obrom biernik obra obrów narzędnik obrem obrami miejscownik obrze obrach wołacz obrze obrowie depr. M. i W. lm: (te) obry
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „Obr” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. III: N-Ó, Warszawa 1900–1927, s. 497.
obr (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) olbrzym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obr obři dopełniacz obra obrů celownik obrovi / obru obrům biernik obra obry wołacz obře obři miejscownik obrovi / obru obrech narzędnik obrem obry
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: