obojczyk
obojczyk (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) anat. kość obręczy barkowej, która łączący mostek z łopatką; zob. też obojczyk (anatomia) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obojczyk obojczyki dopełniacz obojczyka obojczyków celownik obojczykowi obojczykom biernik obojczyk obojczyki narzędnik obojczykiem obojczykami miejscownik obojczyku obojczykach wołacz obojczyku obojczyki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. obojczykowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clavicle, collarbone
- arabski: (1.1) ترقوة
- baskijski: (1.1) lepauztai, klabikula
- białoruski: (1.1) ключыца ż
- bułgarski: (1.1) ключица ż
- chorwacki: (1.1) ključna kost ż
- czeski: (1.1) klíční kost
- duński: (1.1) nøgleben n, kraveben n
- francuski: (1.1) clavicule ż
- hiszpański: (1.1) clavícula ż
- interlingua: (1.1) clavicula
- islandzki: (1.1) viðbein n
- kataloński: (1.1) clavícula ż
- niemiecki: (1.1) Schlüsselbein n
- norweski (bokmål): (1.1) kragebein
- nowogrecki: (1.1) κλείδα ż
- rosyjski: (1.1) ключи́ца ż
- słowacki: (1.1) kľúčna kosť ż
- słoweński: (1.1) ključnica ż
- szwedzki: (1.1) nyckelben n
- ukraiński: (1.1) ключиця ż
- węgierski: (1.1) kulcscsont
- włoski: (1.1) clavicola ż
- źródła: