nikotyna (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɲikɔˈtɨ̃na], ASikotna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bezbarwny, płynny alkaloid spotykany przede wszystkim w liściach tytoniu; zob. też nikotyna w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po zgaszeniu papierosa poziom nikotyny we krwi szybko spada.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nikotynizm m, nikotynista m
przym. nikotynowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
od imienia francuskiego ambasadora w Portugalii, Jeana Nicot, który w r. 1560 sprowadził tytoń do Francji
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: