niemczyzna

niemczyzna (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. język niemiecki

(1.2) to, co niemieckie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niemczyzna	niemczyzny
dopełniacz	niemczyzny	niemczyzn
celownik	niemczyźnie	niemczyznom
biernik	niemczyznę	niemczyzny
narzędnik	niemczyzną	niemczyznami
miejscownik	niemczyźnie	niemczyznach
wołacz	niemczyzno	niemczyzny

przykłady:

(1.1) Sanacyjna „Polska Zachodnia” zarzucała mu wręcz forsowanie niemczyzny wśród urzędników i robotników jego wydziału.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niemiecki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niemczura mos/ż, Niemcy lm nmos, Niemiec mos, Niemka ż, niemra ż, niemieckość ż, niemiecki mrz, niemczenie n, zniemczanie n, zniemczenie n

czas. niemczyć ndk., niemczeć ndk., zniemczeć dk., zniemczyć dk., zniemczać ndk.

przym. niemiecki

przysł. niemiecko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Niemcy + -yzna

uwagi:

(1.1) zobacz też: angielszczyzna • arabszczyzna • białoruszczyzna • bułgarszczyzna • chińszczyzna • chorwacczyzna • czeszczyzna • francuszczyzna • greczyzna • hiszpańszczyzna • hebrajszczyzna • mongolszczyzna • portugalszczyzna • ruszczyzna • słowacczyzna • słoweńszczyzna • turecczyzna • ukraińszczyzna • węgierszczyzna • włoszczyzna

tłumaczenia:

• kaszubski: (1.1) miemiecczëzna ż
• rosyjski: (1.2) неметчина ż (nemetčina)

źródła: