mortyfikować (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˌmɔrtɨfʲiˈkɔvaʨ̑], AS[mortyfʹikovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) daw. umartwiać, dręczyć[1]

czasownik zwrotny niedokonany mortyfikować się

(2.1) daw. umartwiać się[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mortyfikowanie n, mortyfikacja
przym. mortyfikacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. mortifico[1]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „mortyfikować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.