morþ
morþ (język staroangielski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [morθ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) poet. śmierć
- (1.2) poet. przestępstwo
- (1.3) zabójstwo
- odmiana:
- (1.1-3) a-tematyczna;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik morþ morþ dopełniacz morþes morþa celownik morþe morþum biernik morþ morþ
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pragerm. *murþa- < praindoeur. *mr̥-to- → umierać
- uwagi:
- źródła: