mendykant
mendykant (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. rel. członek zakonu mendykanckiego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mendykant mendykanci dopełniacz mendykanta mendykantów celownik mendykantowi mendykantom biernik mendykanta mendykantów narzędnik mendykantem mendykantami miejscownik mendykancie mendykantach wołacz mendykancie mendykanci depr. M. i W. lm: (te) mendykanty
- przykłady:
- (1.1) Źródłem utrzymania braci mendykantów, czyli braci żebrzących, była jałmużna.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. mendykancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mendicant
- niemiecki: (1.1) Bettelmönch m
- źródła: