mandacik

mandacik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: mandat

(1.2) pot. mandat o niewielkiej wartości

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mandacik	mandaciki
dopełniacz	mandaciku	mandacików
celownik	mandacikowi	mandacikom
biernik	mandacik	mandaciki
narzędnik	mandacikiem	mandacikami
miejscownik	mandaciku	mandacikach
wołacz	mandaciku	mandaciki

przykłady:

(1.2) Policjant z uśmiechem na ustach wręczył mu mandacik na niewielką sumę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mandat m, mandatariusz mos, mandatariuszka ż

przym. mandatowy, mandatoryjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. mandat

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: mandat

źródła: