malkontenctwo (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌmalkɔ̃nˈtɛ̃nʦ̑tfɔ], AS[malkõntnctfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) postawa nacechowana ciągłym niezadowoleniem z życia, wynajdywaniem we wszystkim cech negatywnych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mam już dość malkontenctwa Franka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wrodzone / jałowe malkontenctwo • malkontenctwo i narzekanie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) niezadowolenie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. malkontent m, malkontentka ż
przym. malkontencki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. malkontent < franc. malcontent (ob. mécontent) "niezadowolony"
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: